The Endless Festival

Het is alweer een maand geleden sinds mijn laatste post en in de tussentijd is er weer van alles gebeurd. Een week na Halloween werd het 'New Orleans on tap' festival georganiseerd in City Park. Over 200 verschillende soorten bieren werden geschonken in sample bekers of gewoon in grote jongens. Heerlijk om in het park lekker te proeven van de verschillende soorten bier en te luisteren naar de band 'Flow Tribe'.

De herfst heeft dit gedeelte van het land bereikt en het weer is fantastisch! De temperatuur is met 20 graden nog steeds prima en de vochtigheid is uit de lucht. Het feit dat het dit jaar de eerste keer is dat Vivian met haar verjaardag een jurkje aan kan doen, zegt genoeg. Ik  ben benieuwd of de bomen hier ook gaan verkleuren want to nu toe zijn alle parken nog behoorlijk groen.

Een week later werd het Poboy fest georganiseerd waarbij verschillende horeca gelegenheden met trots hun beste Poboys (broodjes) presenteerden.

En een week later was het alweer Thanksgiving, dus dat moest ook gevierd worden. Jonathan nodigde ons uit voor dit feestmaal en uiteraard kon de kalkoen niet ontbreken. We hebben gesmuld! De dag na thanksgiving staat bekend als 'Black Friday'. Op deze dag houden alle winkels een Super Sale. Aangezien iedereen hier voordeel uit wil halen is het proppen in de winkels. Wij gingen even naar de Walmart waar een gemiddelde TV ongeveer 200 dollar goedkoper was dan normaal. Niet alles was zoveel goedkoper maar er waren genoeg erg goede deals!  

Wij hebben dan ook een nieuwe TV aan de haak geslagen. Na zes maanden in New Orleans weten we zeker dat we hier de komende tijd gaan blijven. Toen we hier net kwamen hebben we ons appartement gehuurd voor zes maanden en ook de meubels waren slechts zes maanden van ons. Zo bleven we flexibel in het geval het niet zou bevallen. We zijn nu bezig een ander appartement te vinden (liefst binnen de Saulet) voor langere tijd en zijn beetje bij beetje meubels bij elkaar aan het sprokkelen. Het huren van meubels kostte ons 400 dollar in de maand dus het aanschaffen van meubels hebben we er na zes maanden wel uit. Waar we in het begin nog vooral een beetje een vakantiegevoel hadden, voelt het steeds meer als thuis en wat definitiever.

Ondertussen hebben we ook nog twee verjaardagen gevierd. De eerste was van Ruth, onze Canadese vriendin, en natuurlijk de verjaardag van Vivian, die we eigenlijk al twee weken aan het vieren zijn. :) In deze stad houdt het feesten eigenlijk nooit op.

Natuurlijk moet er ook nog gewerkt worden. Na bijna anderhalve maand vanuit huis gewerkt te hebben was  ik twee weken geleden een weekje in Boston. De klanten waar ik voor werkte die week zaten ongeveer 40 minuten ten noorden van Boston, dus helaas heb ik niet veel van de stad gezien. Ik verwacht daar de komende maanden nog wel een paar keer terug te komen dus zal het dan wel in gaan halen. Ik ben wel een avond naar de stad gereden om met Meghan een hapje te gaan eten. Haar kende ik nog van mijn periode op de St. Lawrence University. Ik vind het erg leuk dat het reizen door het hele land me de mogelijkheid geeft om oude vrienden op te kunnen zoeken en lekker bij te kletsen. Het is alweer 5 jaar geleden, maar dat maakt het zeker niet minder gezellig! 

Maandag stap ik opnieuw in het vliegtuig om weer naar Fort Worth in Texas te gaan. De klant waar ik daar voor werk kan blijkbaar geen genoeg van me krijgen aangezien het mijn derde bezoek is.

Vivian weigert pertinent om tijd te maken voor een blog dus zal ik maar wat over haar vertellen. Toen we hier net kwamen wonen begon ze na een paar weken als vrijwilliger bij het WWII museum. Haar collega's waren vrij oud en de taken die ze uitvoerde waren weinig uitdagend. Het heeft dan ook niet zo heel lang geduurd voordat ze op zoek ging naar iets anders. Ze vond in 'Dress for Success' een organisatie die haar meer aansprak. Deze organisatie helpt werkloze en arme vrouwen in het representatief kleden voor als ze naar sollicitatiegesprekken gaan. De winkel krijgt erg veel kleren gedoneerd en Vivian helpt de vrouwen die door uitzendbureau's naar Dress for Success gestuurd zijn met het kiezen van kleding, schoenen en accessoires. Het is een erg dankbare functie dus dat is altijd leuk om te doen. Maar ook hier begint ze de uitdaging een beetje te missen en zal in januari weer op zoek gaan naar iets nieuws.

We hebben inmiddels een vrij grote vriendengroep gemaakt waar we iedere week wel ergens mee uithangen. Om ze ook een beetje bekend te laten worden met Nederlandse tradities organiseren we op 5 december een Sinterklaasfeest. Het was nogal lastig uitleggen hoe dat dan zit met de 'Black Pieters' (zeker aangezien 70% van New Orleans zwart is), maar na het tonen van wat foto's werd het duidelijker. We gaan dobbelen en hebben lootjes getrokken. Ik ben erg benieuwd wat er van de gedichtjes terecht komt! :) Vivian heeft een winkel in Michigan gevonden waar men Nederlandse spullen verkoopt. We hebben voor ruim 150 dollar inkopen gedaan om onze gasten te verwennen met een chocolade letter, pepernoten, speculaas, etc. Ook wisten we een jute zak op de kop te tikken om het af te maken. Ik heb er veel zin in!

Ook onze vakantie naar Nederland zit er aan te komen want Vivian vertrekt op 10 december al richting de kou. Ik volg negen dagen later want ik heb nu eenmaal niet zoveel vakantie dagen. We hebben er allebei veel zin in om familie en vrienden weer te zien. Waar ik vooral benieuwd naar ben is het moment dat we weer bijna naar New Orleans gaan vliegen. Is het een gevoel van 'huis verlaten' of 'naar huis gaan'?