Tieske's Adventures

Zaterdagochtend, 7.15: de wekker gaat. Vermoeid word ik wakker en ik baal dat ik vergeten ben mijn doordeweekse alarm stop te zetten. Of toch niet? Het is inderdaad tijd om op te staan, want vandaag gaan we naar de 'Graduation' ceremonie van Tulane University. Of we iemand kennen die daar afstudeert? Nee, niet echt, maar het belooft wel een bijzondere editie te worden. Niemand minder dan 'His Holiness the 14th Dalai Lama' komt ons toespreken.  Vanwege het grote aantal afgestudeerden en verwachtte bezoekersaantallen wordt de ceremonie in de Super Dome gehouden, waar normaal gesproken het American Football team The Saints haar thuiswedstrijden afwerkt. Het is een drukte van jewelste en we vinden ergens op de tweede ring een plekje. Onder begeleiding van Jazz muziek en doedelzakken komen de studenten, de professoren en ook de Dalai Lama naar binnen, allen gekleed in de traditionele 'cap & gown'. Na een aantal openingsspeeches van de rector en profess

Over vijf dagen zijn we precies een jaar geleden naar New Orleans verhuisd. De tijd vliegt voorbij en voordat we het weten krijgen we bezoek uit Nederland. Eerst Arne en Evelien en vervolgens mama en Marieke. Er zit een overlap van een paar dagen tussen de twee bezoeken en dat zorgt ervoor dat we een paar dagen ook af en toe dingen met zijn zessen doen. Een erg vol huis, maar dat geeft niet.  Het is erg leuk om te laten zien waar en hoe we wonen. Ook kunnen we eindelijk onze vrienden voorstellen. Ik merk dat iedereen zich heel goed voor kan stellen dat we het hier naar onze zin hebben en dat stemt me tevreden. Mama: "Ik snap heel goed waarom jullie het hier zo leuk vinden". Uiteraard gevolgd door een: "Als je maar weer terug komt!"   Het is een ding om dingen via Skype en Facetime te laten zien, maar het is totaal iets anders om samen door de straten te lopen zodat je echt de sfeer van de stad kunt proeven. We gaan drie weken lang bijna iedere dag iets doen

Het idee is ons al eerder ten gehore gebracht maar dit jaar besluiten we om er naar toe te gaan: de Prison Rodeo in Angola. Arne en Evelien, die ons komen opzoeken, zijn pas 2 dagen in het land, dus dit is een mooie gelegenheid om ze eens kennis te laten maken met een stukje Amerikaans leedvermaak. De gevangenis in Angola is een van de zwaarst bewaakte gevangenissen in de Verenigde Staten. De gemiddelde gevangene zit daar tussen 75+ en levenslang opgesloten. Om de gevangene wat daglicht te gunnen en om de dichtbij wonende bevolking te vermaken wordt er twee keer per jaar een rodeo georganiseerd.  We komen aan op het terrein en al snel wordt duidelijk dat foto's maken uit den boze is (de volgende foto's zijn dan ook op internet gevonden). Dit is uiteraard begrijpelijk aangezien het om gevangenen gaat. Vlakbij de gevangenis is een rodeo theater te vinden waar het evenement plaatsvindt. Om het theater heen zijn kraampjes waar eten en knutselwerken te koop zijn. De "