Tieske's Adventures

Hoewel we nog maar net gesettled zijn in ons appartement konden we dit weekend de drang niet weerstaan om weer nieuwe dingen te ontdekken. That means: roadtrip! Via de indrukwekkende I-10 Eastbound die een paar kilometer over het water van Lake Pontchartrain heengaat kwamen we na dik een uur rijden in Gulfport, Mississippi (staatoverschrijdende trip nr. 1!). De stad stelt zelf weinig voor maar het heeft wel parelwitte stranden zo ver als het oog reikt. Met 36 graden dat op ons lichaam brandde, was het erg fijn om lekker in de Golf van Mexico te kunnen dartelen.  Aangezien onze huid langzaam moet wennen aan de broeikas die "Southern America" heet, bleven we niet al te lang en gaven we ons over aan overheerlijke oesters en versgevangen vis. Overigens kan Viev weer ruim 100 kilometer op haar naam schrijven aangezien ze zich, redelijk mokkend, liet dwingen om wat meer rijervaring op te doen. Nu we inmiddels bijna twee weken in New Orleans zijn, werd het wel

Een week zijn we inmiddels in New Orleans. Waar we vrijdag en zaterdag vooral gezocht hebben naar appartementen konden we zondag niets doen aangezien alles dicht was. Een mooi moment om de stad te gaan verkennen. We besloten dat we onszelf best een dagje als toerist mochten voordoen en gingen dus met de camera in de hand naar de French Quarter om daar een beignet en een slechte maaltijd te verorberen. We werden aangesproken met "big guy" en "mama". Door de gezellige straten kwamen we bij Jackson Square uit waar kunstenaars en muziekanten ons vermaakten. Op maandag kwamen we weer in de 'To Do' modus want we zaten immers nog steeds in een hotel. Vivian had inmiddels een lijstje verzameld met communities die we konden bellen, naast het lijstje met zelfstandige appartementen. Na het een en ander af te bellen hadden we ineens drie bezichtigingen. De eerste was meteen de beste: "The Saulet".  Het is een enorm complex met t

We zijn inmiddels een aantal dagen in Amerika en de eerste indrukken zijn opgenomen. Waar je in Europa de Amerikaanse toerist er zonder problemen uitpikt, wemelt het hier van de hoog opgetrokken broeken, sportschoenen en lelijke hoedjes die alleen gedragen worden "omdat het niet uitmaakt hoe je eruit ziet, als het maar praktisch is." Ook de douche knop en wc-logica (er staat erg hoog water in zodat alles mooi blijft drijven, maar je nooit hoeft te borstelen) leverden weer een "Oh ja" momentje op. Ontbijten met cornflakes en pancakes, waarbij het Amerikaanse nieuws op de achtergrond aanstaat, met om de twintig minuten 'Breaking News' zorgt ervoor dat we niet vergeten waar we zijn. Vanavond hebben we zelf macaroni & cheese gegeten! We verblijven op het moment in het hotel (dat eigenlijk meer op een motel lijkt) in Metairie, een kleine voorstad van New Orleans op een kwartiertje rijden van het centrum. Om deze afstand te overbruggen hebben we een heus

Nog net voordat onze vlucht naar Amerika vertrok kon ik nog mee met het jaarlijkse WAGA-weekend. Net zoals voorgaande jaren werd de organisatie op de schouders van twee jongens gelegd die tot op de dag van vertrek zwijgen over de bestemming. Bij de douane kregen we pas onze tickets in de hand gedrukt van Karajan en Koen. Bestemming: Milaan! Net zoals ik hadden de meeste jongens deze stad nog nooit bezocht dus er was genoeg te ontdekken. Na ingecheckt te zijn in het hotel, gingen we de stad verkennen. Met een korte broek op weg naar een pizza en een halve liter. De 30 graden, die bij uit het vliegtuig stappen tegen onze bol sloeg, gaf ons hiervoor voldoende recht vonden we. Al wandelend door de stad kwamen we via het prachtige winkelcentrum bij de Duomo. De buitenkant prachtig (uiteraard in de steigers) de binnenkant mwoah. Uiteraard konden we de trappen omhoog niet overslaan voor het uitzicht over de stad. Hoewel het perfect weer was om op het gras te gaan liggen konde

Het klinkt zo vreemd en onwerkelijk in de oren: nog tien dagen in Nederland en dan vertrekken voor onbepaalde tijd.. Het besef is er eigenlijk nog steeds niet helemaal, hoewel we nu dagelijks met onze neus op het feit worden gedrukt dat we echt gaan. Mijn contract bij Exact Nederland loopt per 24 mei af en het contract bij Exact Amerika gaat in per 25 mei. Aangezien ik nog een aantal vakantiedagen over had, zit ik nu dus al thuis. En wat voor een thuis.. Het is hier een grote bende! Op drie kasten en wat kleine dingen na is alles verkocht, vergeven of genomineerd voor de stort. Gelukkig heb ik nu dus tijd om wat orde aan te brengen in het steeds kaler wordende huis. Met een grove bezem door het huis gegaan heeft ervoor gezorgd dat ik een koffer met kleren overhoud en twee dozen: één om op te laten sturen, één om ergens te bewaren. Het idee dat mijn hele leven en al de spullen waar ik waarde aan hecht in twee dozen passen, geeft me een gelukkig gevoel. Onze paspoorten met visa