Tieske's Adventures

21 december - A little piece of paradise Na een niet al te lange nacht, stappen we 's ochtends weer vol goede moed in de auto. Een nieuwe bestemming wacht op ons: Santa Barbara. Een roadtrip door California is nooit een straf. Via een kleine detour door Calabasas voor lunch, checken we rond twee uur in, in ons hotel en zijn klaar om op pad te gaan. We lopen richting downtown voor een kleine wandelroute. Meteen valt op hoe ongelooflijk mooi Santa Barbara is. Ik heb niet zo heel veel tijd besteed aan het uitzoeken van bestemmingen deze vakantie dus wist niet zo goed wat te verwachten. Waar ik voorheen altijd zoveel mogelijk probeerde uit te vogelen over een bestemming, merk ik dat onbevooroordeeld ergens naartoe gaan, minstens zo leuk is. Je wordt verrast door de bestemming zonder dat je alles al herkent van de foto's die je op Google bent tegengekomen.  Santa Barbara is gesticht door de Spanjaarden en de Spanish Colonial Revival bouwstijl is altijd intact gebleven

Het is een goed jaar geweest op mijn werk. Als team gaan we boven het budget eindigen en persoonlijk ben ik voor het tweede jaar op rij de consultant met de meeste omzet voor Exact wereldwijd. Vakantiedagen die je niet gebruikt in Amerika verlies je, dus tijd om de laatste dagen van het jaar nog wat leuks te gaan doen. 18 december - Rustdag Na lekker uitgeslapen te hebben, stappen we op de fiets richting de Broken Yolk om samen met Ryan te brunchen. Beginnend met een mimosa (after all, a brunch without booze is just a sad late breakfast) komen we erachter dat het bij deze 'diner' vooral om de kwantiteit gaat. Jammer. Met volle buiken komen we thuis en besluiten we weer lekker terug in bed te kruipen. Omdat het kan. Om twee uur gaat de dag weer verder. Na een telefoontje met New Orleans, om Ruth te helpen met een SQL test die ze heeft opgezet voor een potentiële nieuwe medewerker, pak ik een surfboard om nog even wat golven mee te pikken. Het surfen gaat nog ni

Man, wat vliegt de tijd voorbij! We zijn inmiddels al twee maanden in San Diego, maar het voelt nog als vorige week, dat we hier aankwamen.  I n Amerika ben je verplicht om je te laten registreren bij de DMV wanneer je naar een andere staat verhuist, om zo een nummerbord en een rijbewijs van je nieuwe staat te bemachten. De DMV (Department of Motor Vehicles) is zo'n beetje het vervelendste plekje waar je je in Amerika kunt begeven. Ellenlange wachtrijen, bureaucratie ten top en allesbehalve behulpzame mensen achter de balie. Iedereen die naar de DMV moet, wordt al bij voorbaat chagrijnig wat zijn weerslag heeft op de gemoedstoestand van de medewerkers. Een gezellige boel dus. Als ik dan ook nog de DOS schermen zie, wat het systeem moet voorstellen, beginnen mijn vingers al helemaal te jeuken. Maar goed, de DMV dus. Het verkrijgen van een nummerplaat uit California was met twee afspraken gelukt, het rijbewijs was een ander verhaal.  Tijdens het aanvragen van het rijbewijs

Ongeveer twee weken hebben we nu de sleutel van onze nieuwe stek. Het wachten op de sleutel duurde veel langer dan dat we wilden, maar al met al hebben we maar 7 nachten in een vreemd bed hoeven slapen. Het eerste appartement waar we een applicatie voor ingediend hadden, is het uiteindelijk geworden. Nu wonen we dus gewoon 4 blokken van het strand af in de wijk Pacific Beach (PB)! En hoewel we de eerste week nog gekampeerd hebben met strandstoelen en een luchtbed (we hebben de verscheepte meubels pas later opgehaald), hebben we al gemerkt dat het hier fijn leven is. Het appartement heeft twee slaapkamers en twee badkamers. "Overbodige luxe" was de eerste gedachte die in me opkwam, maar het blijkt toch best handig. De tweede slaapkamer gebruik ik als kantoor en ik heb er inmiddels alweer de nodige uren doorgebracht. Ik ben afgelopen week nog bij een klant op bezoek geweest in Seattle, dus wat dat betreft gaat het leven gewoon door. Alleen op een andere locatie, in