Tieske's Adventures

Na bijna een maand in Amerika te zijn geweest, is het leuk om even terug te kijken. Velen hebben hun vraagtekens gezet bij een vakantie in januari. Nou, ik denk dat we het niet beter hadden kunnen plannen. Ten eerste heeft het laagseizoen ons vele voordelen opgeleverd. De motel- en hotelkamers die we geboekt hebben, waren behoorlijk goedkoop en in parken zoals Arches en Canyonlands waren we één van de ongeveer vijf bezoekers. Dit geeft je het idee dat het park van jou is en dat je kan blijven hangen of stoppen waar en hoe lang je wilt. Arne is in de zomer al eens naar verschillende parken geweest en zei ook al dat je dan net zoveel op de auto’s voor en achter je moet letten als op de uitzichten zelf.     Naast de prijzen en de rust was ook de temperatuur ons gunstig gezind. Amerika is zo’n ontzettend groot land, dat op dezelfde dag in de ene stad sneeuw kan liggen en het in de andere stad 30 graden is. Zo hebben we een beetje van beide gehad. Wat vooral opviel is dat we pas op dag

Vandaag is helaas alweer de laatste dag van onze roadtrip. Morgenvroeg vliegen we weer terug naar Nederland en zijn we precies 25 dagen weggeweest. Ik moet zeggen dat het een geweldige trip en ervaring is geweest, maar dat ik ook wel weer zin heb om naar Nederland te gaan. Bijna een maand reizen, zonder vaste stek is behoorlijk lang. De dag begon hilarisch. De pizza en biertjes van gisteren zorgden ervoor dat bepaalde gassen niet op z’n best waren. Goed, ik stond dus alleen in de lift en kon niet alles binnenhouden. Later stapte Arne in de lift en vroeg de mensen die na mij waren ingestapt: “ok, you guys, which one of you farted?” De negroïde familie in de lift was helemaal verontwaardigd: “no no, it wasn’t us! Some white guy before us!” Arne kwam tegelijk met hen naar beneden en toen ze uitstapten en mij zagen schreeuwden ze: “there he is! He farted!!”Haha, en daar stond Tieske: “Yeah baby!” haha. Om onze laatste dag in stijl af te sluiten hebben we gebruncht bij de Subway en zij

Vandaag zijn we de dag begonnen met de ‘Golden Gate bridge’. We reden eerst naar Fort Point, een plekje dat onder de brug lag, vanwaar men vroeger de stad verdedigde tijdens de oorlog. Vanaf dit punt heb je echt een mooi zicht op de brug. Vervolgens zijn we over de brug zelf gereden en zijn we in Marin gekomen, een dorpje net ten noorden van San Francisco. We hebben een soort van bergpas gereden, vanwaar het uitzicht ook adembenemend was. Ik herinnerde me de ‘twin peaks’, die ook een prachtig uitzicht over de stad boden. Via de Lombard street zijn we er heen gereden. Lombard street is ook een verhaal apart. Ongeveer 8 bochten in 20 meter levert het volgende beeld op. Het bleek dat mijn herinnering me niet bedrogen had toen we bovenop de ‘twin peaks’ stonden. Toen gingen we op zoek naar de wijken waar de mensen wonen waar San Francisco toch wel bekend om staat: hippies en homo’s. In de wijken Haight Ashbury en Castro was het leuk te zien dat genoemde groepen zich hier ook e

Na één volle dag San Francisco te hebben gehad, wist ik weer waarom er gister stiekem een fijne glimlach op mijn gezicht verscheen toen we de skyline van deze fantastische stad zagen. Genieten. Twee jaar geleden was ik hier ook geweest en toen was ik al verkocht. San Francisco is ook één van de weinige Amerikaanse steden waar ik best zou willen wonen. We begonnen de dag met het heerlijk toeristische kabelkarretje langs de beroemde California street, waar je (als je goed kijkt) in de verte de Golden Gate bridge kan zien. Het was erg mistig (zoals het hoort in deze stad) en helaas miezerde het ook maar dat mocht de pret niet drukken.Na een tijdje stapten we uit en gingen we een wandelroute door Chinatown volgen. Het verschil met Chinatown’s in andere steden, zoals New York en Los Angeles, is dat het hier een stuk netter is (al ontkom je ook niet aan de verse vis die je van meters afstand ruikt). Na Chinatown kwamen we liepen we nog een stukje door richting Fisherman’s Wharf waar

Vanuit onze gezellige hut keken we vanochtend naar buiten en wisten niet wat we zagen.. het regende gewoon! Nou is dat niet zo heel gek in januari, maar toch. Sinds dat we wegreden uit New Orleans hadden we geen noemenswaardige druppels meer gehad. Op pad naar Yosemite Valley. Om onszelf nog wat extra lekker te maken, hadden we op google nog wat fantastische foto’s gevonden van deze vallei. Aangezien de twee wegen die we gisteravond wilden pakken nog steeds afgesloten waren moesten we nog een weg noordelijker pakken om naar het westen te kunnen. De regen veranderde is natte sneeuw, welke in ontzettend dikke sneeuwvlokken veranderden. Hoe hoger we de bergen in moesten, des te meer sneeuw lag er op de weg. Op een gegeven moment stonden er zelfs bordjes dat je vierwielaandrijving moest hebben en anders sneeuwkettingen om nog verder te kunnen gaan op de doorgaande weg. Nou, onze Dodge charger had dat allebei niet. Omdraaien was ook niet echt een optie, omdat we dan wel heel erg ver om m

Na een aantal dagen in Los Angeles te zijn geweest was het weer tijd om onze trip voort te zetten. We vertrokken vrij vroeg naar Death Valley National Park. Onderweg kwamen we weer de verlaten wegen tegen die je jezelf voorstelt bij een woestijn. Aangekomen bij Death Valley waren we enigszins teleurgesteld omdat Death Valley niet veel meer voorstelde dan het meerendeel van de weg erheen. Ik weet ook niet precies wat ik er meer van had voorgesteld maar toch. In eerste instantie wilden we doorrijden naar Sequoia National Park, maar aangezien je daar niet vanuit het oosten in kan en dus heel erg om moet rijden, besloten we maar meteen door te rijden naar Yosemite Valley. Ook daar hadden we wat pech omdat de twee wegen vanuit het oosten afgesloten waren en we dus helemaal om moesten rijden. We zaten al bijna 10 uur in de auto vandaag dus hebben we Yosemite Valley maar naar morgen verzet. We hebben al wel een voorproefje gekregen. Uiteindelijk zijn we in een dorpje, genaamd W

Vandaag hadden we om acht uur de wekker gezet, om naar het Nokia Plaza te gaan in ‘downton’. Daar hingen meerdere gigantische schermen waarop de inauguratie van president Barack Obama te zien was. Een grote menigte, voornamelijk African Americans, was bij elkaar gekomen om het gebeuren live te volgen. Parkeren was ‘slechts’ tien dollar en overal stonden er mensen Amerikaanse vlaggetjes te verkopen. Dat moet je Amerikanen dan wel weer nageven: ze weten overal geld mee te verdienen. Het was apart te zien wat de verkiezing van een nieuwe president los maakt bij de mensen. Spontaan begonnen mensen te klappen en te juichen bij woorden of beelden die hun emoties beroerden. Sommige zag ik een traantje wegpinken. De verkiezing van een gekleurde president heeft bij velen de ongelooflijke hoop in een ommekeer van het land en misschien wel hun eigen leven aangewakkerd. Laten we het hopen. Gedurende onze trip heeft de Tom Tom goed geholpen, maar op een gegeven moment werd Job ons Belgische v

Allereerst wil ik iedereen even bedanken die mijn site bijhoudt en/of comments plaatst of mailfeedback geeft. Zo'm site is een eigenlijk een one-way informatiestroom en het is altijd leuk om feedback te krijgen. Vandaag zijn we gaan bezoeken waar Los Angeles eigenlijk het meest beroemd om is: Hollywood. Het duurde even voordat we een parkeerplaats gevonden hadden maar toen kwamen we al snel de ‘Walk of Fame’ tegen. Voor de onwetenden: ongeveer 2000 sterren met namen van bekende tv-, muziek-, of filmsterren uitgestrekt over het voetpad van de Hollywood Boulevard. Vervolgens zijn we naar het Kodak Theater geweest waar beroemde gasten op rode lopers voor verschillende premières komen aanwandelen. Er was geen film, dus konden wij ook gewoon naar binnen. Vanaf het balkon konden we prima de Hollywoodberg zien. Daarna zijn we naar West Hollywood gegaan en wel naar Rodeo Drive. Dit is een van de bekendste winkelstraten van de wereld waar merken zitten zoals Louis Vuitton, Fendi, Gucci, A

Met stempels op de handen en veel dorst werden we wakker. Och gut, een kater. Na een goed ontbijt kwam er een vervolg aan onze dag. Hup, de auto weer in en naar het noorden, Los Angeles om precies te zijn. Via wegen met zes banen kwam binnen twee uur al de ‘Hollywoodberg’ in het zicht. De eerste bestemming was Venice Beach om lekker uit te brakken. Omschreven door de Lonely Planet (zeer bruikbaar geweest tijdens deze trip) als: “a freak show, a human zoo and a wacky carnival.” Op zich viel het wel mee, tenminste, niet meer dan op andere stranden. Het was ongeveer 30 graden dus we wilden wel graag even in het water. Dat duurde maar een halve minuut denk ik, want het water was ongelooflijk koud. Job pakte zijn boek, en ja, dan ben je hem kwijt. Arne en ik besloten om eens wat sportiefs te gaan doen en zijn een eindje (ongelooflijk eind, helemaal tot aan de bergen) gaan rennen. Venice Beach is trouwens het strand waar Baywatch opgenomen is. Het was dan ook leuk om de torens, waa

Vanochtend werden we vrij vroeg wakker, aangezien we gister per ongeluk vrij vroeg in slaap waren gevallen. We gingen even van het fantastische ‘continental breakfast’ genieten waar bleek dat Job en Arne top wafelbakkers zijn. Vervolgens zijn we naar de Westfield Horton Plaza Shopping Mall gegaan, waar we wat gewinkeld hebben en een lekkere frapuccino genoten hebben. Het weer in Amerika is ongelooflijk. Je begint in New York in de vrieskou, je gaat naar New Orleans op je slippers, dan rij je een eindje omhoof de Rocky Mountains in om in de sneeuw te belanden om aan de kust op zoek te gaan naar een korte broek. Het was zo warm vandaag, echt lekker! Na het winkelen zijn we naar het Balboa Park gewandeld. Dit park bestaat eigenlijk uit twee delen: het park gedeelte met al het groen, bomen, gras, etc. en een museumgedeelte. Er is een grote weg die dwars door het park gaat waaraan erg veel musea liggen. In combinatie met het fantastische weer zag het er allemaal prachtig uit. Er was e

Helemaal uitgerust na gister was het vandaag weer tijd om in de auto te stappen. Om waardig afscheid te nemen van Las Vegas reden we met de auto nog even over de strip, terwijl we natuurlijk de dikste R&B nummers aan hadden staan, op maximale bass, met het raampje open. De bestemming van vandaag: San Diego, California (na New York, Louisiana, Texas, New Mexico, Colorado, Utah, Arizona en Nevada is California de negende en laatste staat van onze roadtrip. Al vrij snel nadat we Las Vegas uit waren, kwamen we weer in de woestijn. Een snelweg, zand en bergen. Rond vijf uur kwamen we in San Diego. Al snel viel op dat we echt in California waren. Heuvelachtige wegen, lekker weer (gewoon 26 graden in januari!!!) en veel groen. We gingen eerst naar La Jolla, wat ook wel ‘the jewell by the sea’ genoemd wordt. De zon ging net onder dus we hadden prachtige zichten. Vervolgens zijn we een hotelkamer gaan zoeken. Nadat we er eentje gevonden hadden en ons daar gesetteld hadden zijn we weer

Allereerst voor de nieuwsvolgers: we zitten dus niet in New York en zijn ook niet in de Hudson River gestort.. Nu we net over de helft van onze trip zijn hebben we besloten vandaag een rustdag in te lassen. Vandaag even lekker helemaal niks. Aangezien onze hotelkamer hier slechts 12.50 dollar per dag (per persoon) was, kost het dus vrij weinig een nachtje bij te boeken. Nou, wat hebben we vandaag dus gedaan? Niks. Uitslapen, spelletje spelen, tv kijken (op flatscreen) en een enorme puinhoop van onze kamer gemaakt. Even er tussenuit om wat te eten en dat was het wel. 's Avonds zijn we nog naar de Stratosphere toren gegaan waar we wel een prachtig uitzicht over de stad hadden: Daarna hebben we bij de Sahara casino een buffetje gegeten en thuis lekker gaan monopolyen. Jawel, de Las Vegas editie. Helemaal niks vandaag: lekker!

Vandaag werden we wakker in onze hotelkamer in Circus Circus. We waren nogal laat naar bed gegaan gister vandaar dat we pas rond een uur of één de stad ingingen. Goedgevuld door een broodje van de Subway gingen we maar weer de casino’s in. Want ja, dat doe je in Las Vegas. We zijn denk ik in alle grote casino’s geweest; MGM Grand, the Mirage, Caesar’s Palace, the Bellagio, the Venetian, en Monte Carlo. Steeds op zoek naar hetzelfde spelletje: Pai Gow Poker. Tussen de casino’s door genoten we van het straatbeeld van ‘the Strip’. Rond een uur of half zes hebben we de taxi naar het Hard Rock Cafe gepakt. We gingen niet voor de muziek, maar om mijn fantastische ervaring van twee jaar geleden met de menukaart te evenaren. We gingen voor de cobb salad: sla, rode ui, kip, ei, bacon, avocado, cheddar cheese en blue cheese saus, nog belangrijker, het was veel! We hebben heerlijk gegeten en zijn daarna nog een gokje gaan wagen in het Hard Rock casino. Uiteindelijk zijn we weer naar het Mo