Deze week ben ik in Harrisburg in de staat Pennsylvania om een klant te helpen met een software migratie. Op het moment dat je ingepland wordt gaat men ervan uit dat je ongeveer 8 uur per dag werkt maar eigenlijk komt het er gewoon op neer dat je dagen van 10-12 uur maakt. En dat is niet erg. Het alternatief is in de hotelkamer zitten en ik moet eerlijk bekennen dat ik nog in geen enkele hotelkamer de televisie aangehad heb. Er zijn altijd wel dingen die ik af kan maken of er is altijd wel extra werk te vinden tijdens de avonduren. Of ik het leuk vind om te reizen naar klanten hangt een beetje van de timing af. Ik heb gelukkig maar een maand gehad afgelopen jaar waarbij ik bijna de hele maand weg was, maar in het algemeen wisselt thuis werken en reizen elkaar goed af. Dan blijft het ook leuk want oog in oog met de gebruikers van onze software levert toch de meest interessante, leerzame en productieve tijd op.
De laatste tijd ben ik geregeld in de 'New England' area te vinden. Dit zijn vooral de staten in het Noord-Oosten van Amerika waar steden zoals York en Manchester te vinden zijn. Aangezien het een stuk noordelijker is dan New Orleans is het ook een stuk frisser en bibber ik in mijn vestje van de hotelkamer naar de auto en van de auto naar het kantoor. Maar even weg uit het lekkere weer in New Orleans is niet altijd een straf.
Helaas zie ik vaak weinig van de omgeving naast de weg tussen het hotel en het kantoor van de klant. Soms kan ik mijn vluchten zo plannen dat ik een paar uur over heb voor wat sightseeing, maar als je dan in een dorpje zoals Harrisburg bent, valt er eigenlijk bar weinig te bekijken.
Wat zo'n trip dan toch interessant maakt zijn de 'locals'. Bij het gebrek aan middelen en behoefte om te koken ga ik vaak naar een locale hut en dan lekker aan de bar zitten. En dan maar zien wat er te beleven valt en wat men bezighoudt. De meeste mensen met wie ik in een dergelijke bar spreek zijn vaak niet verder dan drie staten van huis geweest dus iemand uit Nederland is dan al snel een attractie.
Vandaag werkt ik getrakteerd op een ultieme vorm van service op zijn Amerikaans. Ik moest welgeteld drie minuten op mijn biertje wachten omdat de barvrouw een fust moest verwisselen. Ik heb nog nooit zo vaak iemand 'sorry' horen zeggen. Daarnaast was er iets mis gegaan met mijn bestelling. In plaats van Steak met ribbetjes kreeg ik BBQ Chicken met ribbetjes. Even later volgde alsnog een Steak met een extra bijgerecht en nog een aantal 'sorry's. Vervolgens kwam de manager nog haar excuses aanbieden voor de 'enorm slechte service' en kreeg ik een tegoedbon voor een gratis voorgerecht. Wie mij een beetje kent, weet dat het me echt niets uitmaakt dat een biertje te laat komt of dat er iets misgaat met mijn bestelling. Maar voor hen is het alsof de wereld vergaat en alles moet wijken om me alsnog tevreden te stellen. Ik vond het allemaal best. Om me maar aan te passen (en omdat bbq chicken, ribbetjes en een biefstuk zelfs voor mij te veel vlees in een keer is geworden) heb ik keurig netjes mijn doggy bag gevuld en meegenomen naar huis. Mooi volk die Amerikanen.
Comments
groetjes!