Toronto en de Niagara Falls

Dit jaar is het anders. In 2012 was ik ongeveer 70% van mijn tijd thuis aan het werk, maar dit jaar ben ik 60% van de tijd op pad. Een weekje Boston hier, een weekend in Columbus daar. Deze week ben ik in Toronto in Canada en over twee weken ga ik wederom naar Boston gevolgd door een paar dagen in Springfield in Oregon. Het klinkt allemaal gaaf en spannend, maar een vliegtuig is niet meer dan een treinreis geworden en een hotel is ook maar een hotel. Als je een aantal weken achter elkaar weg bent breekt het vele reizen je wel op en ben je gewoon het liefste thuis voor een zelfgemaakt bordje lasagne en een bekend bed. Zeker aangezien we begin deze maand verhuisd zijn naar een andere appartement en ik nog geen drie dagen achter elkaar thuis ben geweest. 

Maar goed, Toronto dus. De vorige keer dat ik naar Canada vloog voor een klant in Calgary werd er nogal moeilijk gedaan bij de douane. Consultants vanuit buiten Canada die Canadese bedrijven komen adviseren zijn niet graag geziene gasten. Een vereiste is een uitnodiging van de klant met precies de data wanneer je verwacht wordt. Daarnaast moet een kopie van de offerte getoond kunnen worden waarop expliciet vermeld staat dat jij het werk komt doen. Je kunt natuurlijk ook vertellen dat je vrienden gaat opzoeken, maar ik wil het risico niet lopen.

Met dat excuus was het niet moeilijk om een vlucht naar Buffalo (gelegen in het noordelijkste puntje van New York) te boeken, en vanuit daar met een auto de grens over te rijden. Dit blijkt inderdaad een stuk gemakkelijk. "Wat kom je doen?" "Project meetings." "Ok, goede reis". Dat de tickets ook 300$ goedkoper zijn om naar Buffalo te vliegen dan direct naar Toronto werd tevens goed ontvangen. Dat de rit van Buffalo naar Toronto recht door Niagara Falls komt, is iets wat mij dan weer goed uitkomt..

De watervallen kunnen vanuit de Amerikaanse en Canadese kant bekeken worden. Nu ik toch de grens moest passeren was ik de beroerdste niet om beide kanten maar te bekijken. Hoewel de lente ook hier aangebroken is, vriest het nog steeds in dit deel van de wereld dus het was lekker rustig. De aanblikken waren prachtig!

Gedurende de week had ik nog ergens een middag vrij om Toronto zelf te bezoeken. Hoewel klanten hier vaak geschaard worden in de "Toronto Area" of "Boston Area", is het vaak nog 30-45 minuten rijden voordat je daadwerkelijk 'Down-Town' bent. Toronto is een erg grote stad met veel verschillende aanblikken. De moderne gebouwen wisselen zich af met oude en als je even niet de goede richting inloopt, kom je vanzelf in een vervallen straatje terecht. 

Het vroor een aantal graden en ik hield me warm met mijn vest en een sjaal (hoewel ik steeds vaker in koudere gebieden te vinden ben, ben ik nog steeds te trots om een winterjas te kopen voor die stukjes tussen hotel, auto en kantoor). Ik genoot met volle teugen. Even bij de Starbucks een grote kop koffie 'to go' gehaald, en met alle tijd van de wereld haalde ik bij het reisbureau een wandelroute op. Ik ging op pad. Zo'n wandelgids wil je dan vaak langs musea en aquaria en meer van dat soort spul leiden. Maar daar geef ik helemaal niks om. Ik vind het mooiste om tussen de mensen te lopen, naar de gebouwen om me heen kijken en de sfeer van de stad op te snuiven.

Nu ben ik eindelijk weer thuis (voor een hele week) en daar ga ik nu van genieten.