Het einde van de zomer is aangebroken en de temperatuur wordt weer wat aangenamer. Dit biedt 's avonds volop de mogelijkheid om weer lekker de sportkleren aan te trekken en bezweet thuis te komen. Een half jaar geleden ongeveer begon ik de pret van het hardlopen in te zien. Geïnspireerd door de Nike Running App, die je constant uitdaagt en aanmoedigt jezelf te verbeteren, rende ik ongeveer 10 kilometer per week. Helaas zijn mijn knieën nog steeds niet van de bovenste plank en begon ik na een aantal weken last te krijgen. Tegen die tijd kwamen mama en Marieke op bezoek en Marieke inspireerde met haar ideeën over 'barefoot running'. Toen ze ook daadwerkelijk 'Vibram Five Fingers' aanschafte (die afzichtelijke dingen waarin iedere teen een apart vakje heeft), besloot ik me er ook in te verdiepen. Het boek 'Born to Run' vergrootte mijn enthousiasme en voordat ik het wist had ik een paar Vibram's voor mezelf.
Het idee achter de Five Fingers is simpel: door het ontbreken van een kussentje onder je hak voorkom je dat je op je hakken landt. Automatisch land je op je voorvoeten wat je veel lichter doet bewegen en de schok op je gewrichten afneemt. Ik ren op een piepje van 180 beats per minuut wat bijna lijkt op knie heffen. Uiteraard moeten je achilleshiel en je kuiten harder werken maar dat zijn spieren dus die kun je ontwikkelen. Goede knieën niet. Dat de Five Fingers er niet uitzien maakt niet uit, want we zijn in Amerika.
Rustig opbouwend merkte ik dat het uitstekend ging en dat mijn kuiten mijn enige lichaamsonderdelen waren die moesten herstellen na een ronde hardlopen. Ik ren nu ongeveer een 15 kilometer per week en mijn knieën vragen zich af waarom ik dit niet eerder bedacht had. Met een vriend van mij heb ik via de Nike App een 'uitdaging' opgestart om voor het einde van het jaar (begonnen op 1 september) 150 mijl (241 kilometer) te rennen. Dat is dus een constante van 15 kilometer iedere week, dus ik ben heel benieuwd hoe het gaat!
In de dagen tussen het rennen blijf ik ook lekker bezig met basketballen (hoewel ik lang niet aan het niveau kan tippen en het vooral neerkomt op veel rennen), Ultimate Frisbee (erg leuk!) en voetballen met de Mexicanen. De meeste jongens ken ik nog van vorige zomer maar ik heb ze het hele jaar niet gezien. Opeens kwamen ze weer tevoorschijn met 30 man. Onze communicatie gaat nog steeds niet verder dan "si si!", maar ach: vrienden voor het leven! De laatste 10 dagen ben ik 8 avonden gaan sporten en het doet me goed. Volhouden Ties!
Comments