New Orleans - San Diego: Dag 1

Bye Bye New Orleans

863 dagen nadat we in Amerika geland zijn, is de tijd gekomen voor een nieuw hoofdstuk. Ongeveer twee maanden geleden is het aftellen begonnen en die tijd vloog voorbij. Terwijl ik dit schrijf zitten we in de auto en zijn we net Lake Charles gepasseerd, op weg naar Houston in Texas. Daar gaan we Ryan en Roxo opzoeken, twee vrienden die New Orleans net iets eerder verlaten hebben dan wij. De trip zal zich vervolgen via New Mexico, Arizona en uiteindelijk California om in San Diego een nieuwe woning en een nieuw avontuur te zoeken. 

De laatste weken zijn een beetje onwerkelijk. Je bent je ervan bewust dat je dingen voor de laatste keer doet. Een laatste keer naar een Saints wedstrijd, een laatste keer naar Frenchmen Street, een laatste keer rennen in Audubon park en een laatste keer afspreken met vrienden. Maar ondanks dat je weet dat het de laatste keer is, voelt het absoluut niet zo. Zelfs toen we vanmiddag de deur achter ons lege appartement dichttrokken, voelde het alsof we daar volgende week gewoon weer naar binnen lopen. We zijn ons leven in de Saulet en in New Orleans zo erg gewend en we voelen ons daar zo thuis, dat het vreemd is om te beseffen dat aan deze periode in ons leven, nu een einde komt.

Het is moeilijk om afscheid te nemen van de stad. De enige reden dat we verhuizen is dat we maar een aantal jaren in Amerika hebben. We willen gewoonweg niet de volledige tijd op dezelfde plek doorbrengen. De dingen die ik vooral zal gaan missen aan New Orleans zijn de vriendelijkheid van de mensen, het feit dat het heel gewoon is dat zowel mannen en vrouwen je 'baby' of 'boo' noemen, de schitterende huizen in de Garden District, de Jazzmuziek die de stad doet bruisen, een whiskey drinken als je naar de kapper gaat, begroet worden met "Happy Thursday!" door de fietsbende die met versierde fietsen en muziek de stad doorgaat (omdat het kan), het feit dat je iedere dag van de week met een raar kostuum en een biertje in de hand door de straten kunt lopen en dat niemand je raar aan zal kijken, de oneindige festivals waardoor er ieder weekend wel iets te vieren is, Who Dat Nation, onze vriendschappen, de Saulet pool, feesten als een malle op Bourbon Street, de architectuur in de French Quarter, house parties waarbij er alleen genoeg alcohol en een jambox aanwezig hoeft te zijn, poboys, de schitterende Evergreen bomen die over St. Charles Avenue hangen, de Mardi Gras beads die het hele jaar door over de kabels van de streetcar heen hangen, die vrouw wiens enige tijdsverdrijf het fitnes centrum en zonnebaden bij het zwembad lijkt te zijn, de jongen die op Frenchmen street met ieder bandje probeert mee te doen, maar net niet goed genoeg is, de Streetcar, de schitterende zonsondergangen en al het andere dat New Orleans, New Orleans maakt. De enige dingen die we niet zullen gaan missen is de benauwdheid in de zomer en de gaten in de weg.   

We (vooral Vivian) zijn de laatste weken begonnen met dingen uit te zoeken en in te pakken. Verhuizen is nooit leuk. We hebben via Upack.com een box gehuurd en hebben eigenlijk alleen de bank en een futon verkocht. De rest hebben we in de box proberen te stoppen. Wat overbleef gaat met de auto mee. De box wordt vervolgens naar San Diego verscheept en opgeslagen todat we een appartement hebben. Wat dat betreft is het dus een hele andere verhuizing dan toen we vanuit Nederland kwamen. Toen hadden we slechts twee koffers en een paar dozen die later opgestuurd werden. Nu nemen we in feite dus onze hele inboedel mee. 

We hebben genoten van onze tijd in New Orleans, geweldige vrienden gemaakt en fantastische ervaringen opgedaan. Ik zou de stad aan iedereen aanraden die op bezoek komt of wil gaan wonen in Amerika. We startten de trip met een CD van Kermit Ruffins, een lokale jazz-artiest. Maar toen we Orleans Parish uitwaren, veranderden we van radio station. Tijd voor iets nieuws. Op weg naar Cali! 

Aangekomen in Houston laten Ryan en Roxo ons hun nieuwe woning zien en eten we behoorlijk goede 'tex-mex'. Erg gezellig om even bij te kletsen en fijn om weer samen te zijn. 

Het wordt geen late avond want morgen volgt een lange dag!