Het is een goed jaar geweest op mijn werk. Als team gaan we boven het budget eindigen en persoonlijk ben ik voor het tweede jaar op rij de consultant met de meeste omzet voor Exact wereldwijd. Vakantiedagen die je niet gebruikt in Amerika verlies je, dus tijd om de laatste dagen van het jaar nog wat leuks te gaan doen.
18 december - Rustdag
Na lekker uitgeslapen te hebben, stappen we op de fiets richting de Broken Yolk om samen met Ryan te brunchen. Beginnend met een mimosa (after all, a brunch without booze is just a sad late breakfast) komen we erachter dat het bij deze 'diner' vooral om de kwantiteit gaat. Jammer.
Met volle buiken komen we thuis en besluiten we weer lekker terug in bed te kruipen. Omdat het kan. Om twee uur gaat de dag weer verder. Na een telefoontje met New Orleans, om Ruth te helpen met een SQL test die ze heeft opgezet voor een potentiële nieuwe medewerker, pak ik een surfboard om nog even wat golven mee te pikken.
Het surfen gaat nog niet zo best. Ik kan natuurlijk mijn surfboard de schuld geven, maar dat zou alleen maar verbloemen dat ik te trots ben om lessen te nemen en te eigenwijs om te accepteren dat ik binnen twee maanden nog niet de beste kan zijn. Op het moment dat ik me bedenk, dat het enige succesvolle aan mijn bezoek aan de zee, de schitterende zonsondergang is, komt de perfecte golf eraan die ik 'uitrij' tot aan het zand. Wat gaaf! Ik voel me net een koning. Zo nonchalant mogelijk, alsof ik dit al de hele middag gedaan heb, stap ik van mijn bord af en ga naar huis.
We besluiten de dag met een pizza en een kerstfilm, de klassieker It's a wonderful life. Geweldige film, echt een aanrader als je hem nog nooit gezien hebt! Wat een heerlijke dag om de vakantie mee te beginnen.
19 december - Wine tasting in Temecula
Op ongeveer 45 minuten rijden van San Diego ligt Temecula, het Napa valley van zuid Californië. Verschillende wijnmakerijen zijn hier gevestigd en produceren hier jaarlijks hun wijn. De meeste wijnmakers openen hun deuren ook voor 'wine tasting', in de hoop hun afzet te vergroten. We hebben een kamer geboekt in een enorm landhuis, gelegen in een oase van rust.
Na een lekkere lunch in Temecula Old Town, ontmoeten we Crystal, die we in New Orleans hebben leren kennen en die nu in Temecula woont. We bezoeken de wijngaarden van Miramonte, Falkner en Danza del Sol. We komen binnen en bestellen een 'tasting'. Een kaartje met zes vakjes die gevuld gaan worden met de naam van de wijn die we zo gaan proeven. We lopen naar de bar waar een wijnmenu voor ons klaarligt en een aardige mevrouw staat paraat om ons alles over de wijnen te vertellen. We drinken Merlot, Cabernet, Syrah en verschillende andere soorten wijn. Een 'tasting' is ongeveer twee goede slokken, maar er is geen uitspugen bij. Na een aantal tastings komt de stemming er dan ook lekker in.
Als de zon ondergegaan is, rijden we naar Murrieta, een dorpje dat nationale faam verworven heeft door een straat die bomvol staat met kerstverlichting die synchroniseert met een kerst radiostation. Aangezien we niet de enige zijn met dit idee, staan de straten om deze straat bomvol met auto's. Crystal introduceert de Chinese firedrill: terwijl de auto in de file staat, stappen de passagiers uit, rennen met hun handen in de lucht om de auto en gaan weer zitten. Met de wijn die in ons systeem zit, is dit natuurlijk een fantastisch idee. Zeker als de auto achter ons lekker mee doet! We bereiken de staat en het is echt fantastisch! Zoiets heb ik nog nooit gezien en het lijkt alsof we in een film lopen. Amerikaanse overdaad op zijn best!
20 december - Apple pie and the desert
Heerlijk uitgeslapen worden we wakker. Na een heerlijk ontbijtje op ons balkon met uitzicht over de wijngaarden van Temecula, pakken we onze spullen. De volgende halte: Julian. Een klein dorpje met ongeveer 1500 inwoners, maar met minstens net zoveel appelbomen. Julian staat vooral bekend vanwege de appeltaart en dat kun je dan ook in bijna ieder winkeltje wel bestellen. Maar welke bakkerij nou de lekkerste appeltaart heeft, daar zijn de meningen over verdeeld. Wij gaan voor de Julian Pie Company. Ik moet toegeven: de warme appeltaart was echt lekker! We lopen een tijdje door het dorp heen, dat eigenlijk niet veel meer voorstelt dan een Main Street met shops en boetiekjes. Vroeger was Julian ook popolair bij de goudzoekers die in de mijnen op zoek gingen naar de eeuwige rijkdom. Er is nog een 'Gold Rush Hotel' en een toer door de mijnen waar je zelf nog even goud kunt zoeken. Zo waan je je toch een beetje terug in de tijd.
We stappen weer op en rijden verder de bergen in. Het is ongelooflijk hoe snel het landschap in Amerika kan veranderen. Van grote platte vlaktes, naar stijle rotsachtige bergen en weer terug. De kerst CD's draaien lekker door en binnen een uurtje zijn we bij Anza-Borrego Desert State Park. We denken een hike te gaan doen met een groep wandelaars, maar het blijkt een prive tour met de park ranger te zijn. Ze vertelt ons alles over de overlevingstechnieken van woestijnplanten. Niet helemaal wat ik in gedachte had, maar toch wel interessant om te horen. Zo leer je nog eens wat.
Thuisgekomen zetten we nog maar eens een kerstfilm aan en genieten na van onze trip. Morgen gaan we naar Santa Barbara!
Comments