10 maanden geleden was het. We trokken de deur achter ons dicht, en stapten in de auto richting het westen. Richting California. Een nieuwe omgeving, een nieuwe start en een nieuw leven. Weg uit New Orleans. Deze week zijn we weer voor heel even terug in de stad waar ons Amerikaans avontuur begon. Een kriebelend gevoel bekruipt me wanneer ik het vliegtuig uitstap. De warmte, de luchtvochtigheid, een "Welcome to New Orleans baby!" en de kleuren en geuren van Louis Armstrong International Airport. Het vliegveld waar ik zo vaak van huis weg ging, maar ook zo vaak thuis kwam. Deze keer voelt het ook als thuis komen. We worden opgehaald door Marco en 's avonds spreken we meteen af met onze vriendengroep die we al zo lang niet meer gezien hebben. Armen gaan open, er wordt geknuffeld en is er geen enkel "awkward" of "laten we weer even aan elkaar wennen" moment. Als ik vanuit het niets een "TICECREAM!!" hoor, weet ik het zeker: we zijn thui...