Een raar idee: nog maar 2 maanden en 24 dagen en dan zit San Diego er alweer op voor ons. Voor mijn gevoel zijn we er nog maar net, maar eind september eindigt de huur van ons appartement na precies een jaar. Het leven in Pacific Beach is ons goed bevallen. Het weer is vrijwel iedere dag perfect, er hangt een relaxte sfeer en de palmbomen, de rotsen en het strand zorgen voor een schitterende omgeving. We leren de stad en de wijken goed kennen, ik word herkend op het voetbalveld en we hebben met een aantal mensen een fijne klik.
In februari in 2017 verloopt ons visum en dan komen we terug naar Nederland. Zo, dat is eruit. In deze fase van ons leven is Amerika een ideaal land voor ons om in te wonen. Je wordt goed beloond voor hard werken, we zijn flexibel om te gaan en staan waar we willen (zolang er maar een vliegveld in de buurt is) en we hoeven alleen maar rekening met elkaar te houden. Tegelijkertijd zien we bij vrienden en familie het ene na het andere mooie kindje tevoorschijn getoverd worden. Dat is ook onze hoop. In die fase van ons leven denk ik dat Nederland beter voor ons is.
Dus dat geeft ons vanaf oktober nog 1 jaar en 3 maanden in Amerika. We hebben er daarom voor gekozen onze huur niet te verlengen, maar nog meer van dit prachtige land te zien. So, what's next?
Een enorme roadtrip. Verdeeld over 3-6 maanden (afhankelijk van hoelang het blijft sneeuwen in New York City) gaan we bijna 5000 mijl rijden. We blijven in oktober eerst een maand in San Francisco. In november verblijven we vervolgens een maand in een piepklein dorpje in de buurt van Yellowstone. Mijn enige criteria zijn een plek om te slapen, wifi, een dorpstraat (ons dorp) en een lokale bar. Het liefst niet meer dan 3.000 inwoners. Omdat het kan.
Dan volgt een lang stuk door de prairies tot we bij Louisville belanden om Marco en Emily te bezoeken, en in Nashville om Victoria weer te zien. Dan rijden we door naar Charleston, South Carolina voor een maand (of langer) en uiteindelijk gaan we door naar New York City voor de resterende tijd. New York City zal belachelijk duur worden en ik reken op een studio van 10 bij 10, maar dat geeft niks. Het belooft een geweldige ervaring te worden.
Nu ik zo naar de kaart kijk lijkt het een enorme trip. En dat is het ook. Maar doordat we het verdelen over verschillende maanden, valt 15-20 uur per maand rijden reuze mee.
Het is een beetje dubbel. Je moet plannen maken voor wanneer de huur afloopt, maar door dat te doen krijg je zin in toekomstige bestemmingen en ga je ernaar uitkijken. Gisteravond bespraken we zelfs waar we in Nederland willen gaan wonen. Door zo met de toekomst bezig te zijn vergeet je in het heden te leven en te genieten van al het mooie om je heen. Je vergeet bijna de redenen waarom we in eerste instantie naar San Diego verhuisd zijn. Volgende week gaan we een weekje naar New Orleans (yay!) en vanaf eind juli hebben we een maand lang bezoek vanuit Nederland. Dan is het alweer september en gaan we zoveel mogelijk spullen verkopen. Waar blijft de tijd?
Comments