Opnieuw wennen aan Amerika

We zijn inmiddels een aantal dagen in Amerika en de eerste indrukken zijn opgenomen. Waar je in Europa de Amerikaanse toerist er zonder problemen uitpikt, wemelt het hier van de hoog opgetrokken broeken, sportschoenen en lelijke hoedjes die alleen gedragen worden "omdat het niet uitmaakt hoe je eruit ziet, als het maar praktisch is." Ook de douche knop en wc-logica (er staat erg hoog water in zodat alles mooi blijft drijven, maar je nooit hoeft te borstelen) leverden weer een "Oh ja" momentje op. Ontbijten met cornflakes en pancakes, waarbij het Amerikaanse nieuws op de achtergrond aanstaat, met om de twintig minuten 'Breaking News' zorgt ervoor dat we niet vergeten waar we zijn. Vanavond hebben we zelf macaroni & cheese gegeten!

We verblijven op het moment in het hotel (dat eigenlijk meer op een motel lijkt) in Metairie, een kleine voorstad van New Orleans op een kwartiertje rijden van het centrum. Om deze afstand te overbruggen hebben we een heuse Chevy in de arm geslagen. 

De zoektocht naar een appartement heeft vooralsnog geen succes opgeleverd. Gisteren kwamen we per ongeluk bij een makelaar terecht die een appartement in de buurt van Garden District had. Op onze vraag hoe veilig de buurt was gaf ze aan dat ze haar licentie kon kwijtraken als ze daar op zou antwoorden. Toen we laten zelf door de buurt reden wisten we waarom. Overal politie en een straat verder werd een man in de boeien geslagen. Het is vrij lastig te beoordelen waar te gaan zitten. Er zijn een aantal goede en een aantal minder goed wijken. Maar zelfs binnen goede wijken zijn er weer slechte straten. 

Metairie, waar we nu zitten, is qua veiligheid prima te doen, maar het is er gewoon saai. Er zijn grote straten met een aantal fastfood ketens, warenhuizen en anders shops aan de kant, en that's it. Typisch Amerikaans.

Voor nu dus prima, maar als we dadelijk een woning voor langere tijd hebben, moet er wel iets te doen zijn. Vooral voor Vivian is dat wel zo prettig aangezien ik geregeld de stad uit zal zijn voor mijn werk. Met de auto zijn we gisteren door vrijwel alle wijken van New Orleans heen gereden dus we hebben wel een goede indruk waar we ongeveer willen zitten. Dan hebben we nog de keuze tussen zelfstandige appartementen en communities. De laatste bevat meerdere appartementen en heeft algemene ruimtes met lounges, zwembaden, etc. De keuze is nog niet gemaakt. Het heeft zo allebei zijn voordelen. 

We zijn ook door het French Quarter gereden waarbij de schoonheid van de stad pas goed naar voren komt. Om daar te gaan wonen is het weer een afweging tussen huurprijs en vermaak. Hoe beter de omgeving, hoe hoger de prijs uiteraard. We zijn er maar even geweest, want als locals hebben daar dadelijk genoeg tijd voor. 

We hebben nog een heleboel te regelen. Vandaag hebben we in ieder geval een mobiele telefoon weten te fixen, zodat makelaars ons ook kunnen benaderen. Daarnaast gaan we maandag een social security number (sofi-nummer) aanvragen en een bankrekening openen. Zonder social security number is het lastig om contracten af te sluiten met bijvoorbeeld een telefoonbedrijf omdat ze op basis hiervan je kredietwaardigheid controleren. Nu hebben we natuurlijk nog geen enkele kredietgeschiedenis in de VS dus dat is ook een leuk verhaal.

Het weer hier is prima met 30+ graden iedere dag. Doordat er een flink windje waait (geen idee wanneer het eigenlijk orkaanseizoen is hier) is dat prima vol te houden. Vanmiddag hebben we van het zwembad bij het hotel kunnen afkoelen, na de Champions League finale in de kamer gekeken te hebben. We moeten snel op zoek naar een plek om het E.K. te kijken, maar dat zal nog wel een uitdaging worden aangezien voetbal hier niet bepaald populair is. Vanmiddag zijn we ook naar het Lakeside Shopping Center  gegaan. In Nederland zijn er ook winkelcentra maar die vallen over het algemeen in het niet bij de malls hier. Enorm. Gewend zijn we inmiddels aan de "How y'all doing?" bij het binnenkomen van werkelijk iedere winkel. Hier heb ik al vaak discussies over gevoerd. Ook al interesseert het ze natuurlijk geen zier hoe het met je gaat, en een antwoord ook niet altijd verwacht wordt, is het nog altijd beter dan zo'n chagrijnige muts die je liever buiten dan binnen de winkel heeft.

We hebben op het moment nog wat jetlagissues, maar dat moet binnen een paar dagen opgelost zijn. Ondertussen komt mijn eerste werkdag (de 25e) steeds dichterbij, waarvoor ik ook nog wel het een en ander moet voorbereiden. Zo voelt ons verblijf aan de ene kant als een vakantie, in de zin dat er nieuwe dingen te ontdekken zijn en dat we in een hotel verblijven. Aan de andere kant hebben we met een praktische blik de stad bekeken en hebben we nog genoeg te regelen.