Tieske's Adventures

Deze week ziet eruit als een doorsnee week. Om half 8 gaat de wekker en kruip ik achter mijn laptop, waar ik met een grote mok koffie begin aan de klus van de dag. Rond kwart voor acht komt Viev de kamer in wandelen om zich klaar te maken voor weer een dag bij Dress for Success. We hebben allebei vrij aardig onze draai gevonden en ik vind het fijn dat we allebei lekker bezig zijn.  Als ik erover nadenk vind ik het remote werken maar vreemd. Je belt een klant op, die vertelt wat ie wil en vervolgens log je in en neem je zijn of haar computer over. Sommige dagen ben je samen bezig met het inrichten van de software, andere dagen krijg je een verzoek en 'zie maar dat je het gedaan krijgt'. Consultancy is naar mijn idee sowieso een flexibel beroep, maar of ik nu vanavond een rapport afmaak en dan morgen om drie uur stop, of morgen gewoon negen uur maak, moet ik zelf weten. Tot nu toe gaat het uitstekend en krijg ik veel positieve feedback. Ik vertel klanten tijdens een eerste ...

De herfst is inmiddels aangebroken. In New Orleans betekent dat 25 graden en de benauwdheid is uit de lucht. Heerlijk! Je kunt het eigenlijk nauwelijks herfst noemen en de New Orleanians spreken dan ook van twee seizoenen: "Summer and less summer". In de 18e en 19e eeuw vestigde een grote groep Duitsers zich in de Franse nederzetting van Nouvelle Orleans. Het waren voornamelijk boeren die de vruchtbare grond aan beide kanten van de Mississippi bewerkten in de Parochies van St. Charles, St. Johannes de Doper en St. James. Dit gebied stond bekend als de Duitse kust. In de loop der jaren hebben trouwden zij met de Cajun Franse kolonisten en werd hun familienaam  'vercajunized', maar ze behielden kenmerken van hun Duitse erfgoed. Tijdens de maand oktober, de traditionele maand van de oogst in Duitsland, wordt dit erfgoed natuurlijk extra gevierd, wanneer het jaarlijkse Oktoberfest wordt gehouden in München. En zo ook in New Orleans. Het was heerlijk toeven in he...

Het was al weer een paar weken geleden dat er een festival te vieren was. In een stad als New Orleans is dat eigenlijk 'not done', dus werd er weer een festival uit de grond gestampt. Ditmaal het Gretna fest, aan de andere kant van de rivier. We hadden er wel iets van gehoord maar wisten niet dat het zo groot zou zijn. Hele woonwijken waren afgezet en volgebouwd met kraampjes. Eten, drinken en muziek overal: heerlijk! Larry kende weer ergens iemand dus werden we opgehaald met golfkarretjes en sneaky door een achteringang gereden, wat ons weer een entree ticket van 20 dollar bespaarde. Het hoogtepunt van het festival was de muziek, waar artiesten kwamen optreden zoals Foreigner, The Spinners en Joe Cocker. Mensen gingen er eens lekker voor zitten en ik heb zelfs een paar zakken popcorn voorbij zien komen. Wij waren bij het optreden van Foreigner gaan kijken en dat was echt enorm gaaf. We kenden niet alle nummers maar toppers zoals "Cold as Ice", ...

Een van de belangrijkste redenen dat de eerste groep Britten die in de 18e eeuw voet aan wal zetten in Amerika was het geloof. In Groot Brittannië hadden ze niet de mogelijkheid om hun geloof te belijden zoals ze dat graag zouden willen en besloten een eindje verderop te gaan kijken. Het eerste amendement van de  Amerikaanse grondwet luidt dan ook: " Congress shall make no law respecting an establishment of religion, or prohibiting the free exercise thereof; or abridging the freedom of speech, or of the press; or the right of the people peaceably to assemble, and to petition the Government for a redress of grievances."  Veel Amerikanen geloven dat de reden waarom hun land zo succesvol is in de wereld voornamelijk komt doordat ze zo'n gelovig land zijn. Ze zien zichzelf dan ook als 'God's own country'. We hebben inmiddels al aardig wat vrienden gemaakt hier en hebben ook een vrij grote groep New Orleanians op Facebook. De ene "Thank you Jezus" ...