Het idee is ons al eerder ten gehore gebracht maar dit jaar besluiten we om er naar toe te gaan: de Prison Rodeo in Angola. Arne en Evelien, die ons komen opzoeken, zijn pas 2 dagen in het land, dus dit is een mooie gelegenheid om ze eens kennis te laten maken met een stukje Amerikaans leedvermaak.
De gevangenis in Angola is een van de zwaarst bewaakte gevangenissen in de Verenigde Staten. De gemiddelde gevangene zit daar tussen 75+ en levenslang opgesloten. Om de gevangene wat daglicht te gunnen en om de dichtbij wonende bevolking te vermaken wordt er twee keer per jaar een rodeo georganiseerd.
We komen aan op het terrein en al snel wordt duidelijk dat foto's maken uit den boze is (de volgende foto's zijn dan ook op internet gevonden). Dit is uiteraard begrijpelijk aangezien het om gevangenen gaat. Vlakbij de gevangenis is een rodeo theater te vinden waar het evenement plaatsvindt. Om het theater heen zijn kraampjes waar eten en knutselwerken te koop zijn. De "brave" gevangenen hebben zo de kans om hun creatieve kant te belichten en er nog wat aan over te houden. De bewaking lijkt erg mild als je bedenkt dat er een reden moet zijn dat die gasten zo lang vast zitten. De gevangenen lopen vrij rond en begroeten de toeschouwers.
De tijd breekt aan dat het echte schouwspel gaat beginnen en we begeven ons naar onze zitplaatsen in het stadion. Het blijkt dat we kaartjes hebben gekocht naast het "uitvak", waar gevangenen netjes naast elkaar zitten om het schouwspel ook te kunnen ervaren. Ook zij zullen zich goed gedragen hebben de laatste maanden. Ik kan het niet laten geregeld naast me te kijken en te bedenken wat diegenen aan de andere kant van het hek hebben uitgespookt wat ze daar brengt. De arena is goed gevuld en uiteraard beginnen we met het Amerikaanse volkslied.
De rodeo betreft niet enkel het zitten op een stier maar er zijn verschillende varianten. Er worden bijvoorbeeld hoepels in de arena gegooid waar de gevangenen in moeten staan. Vervolgens wordt er een stier losgelaten en de gevangene die het langst in zijn hoepel blijft staan wint. Of er wordt een pokerchip van 500 dollar tussen de hoorns van de stier gebonden en diegene die het er tussenuit weet/durft te vissen wint dat geld bedrag. Ook wordt er getracht om wilde stieren om te duwen met een paar man. Het meest absurde vind ik het "inmate poker". Vier gevangene nemen plaats aan een tafel in het midden van de Arena. Een stier wordt losgelaten (met natuurlijk maar een doel) en diegene die het langst blijft zitten wint.
Het bekijken van dit evenement geeft me een dubbel gevoel. De gevangene kiezen ervoor om mee te doen. Het is voor hen een dagje uit en winnen geeft hen status en extra zakgeld dat van pas kan komen in de gevangenis. De lange duur van hun celstraf zorgt ervoor dat de meeste er werkelijk niets om geven wat er met hen gebeurt. Onbevangen en onbevreesd komen ze oog in oog met de wilde stieren en volgt er een waar spektakel. Aan de andere kant zijn het ongetrainde mannen die het opnemen tegen deze wilde beesten en is de uitkomst onzeker en vaak pijnlijk. Zo staan er twee mannen niet meer op na een aanvaring met de stier en van de eerste vernemen we later dat zijn rug gebroken is. Moet je medelijden hebben? Het is een vrije keuze en ze zitten vast voor zware misdrijven. Maar het zijn ook maar mensen.
Prison Rodeo, een apart fenomeen. De dag staat in het teken van entertainment en het volk is zeker vermaakt. Toch waan ik me af en toe terug in de tijd van de Romeinen en de gladiatoren. In ieder geval een ervaring rijker!
Comments