New Orleans - San Diego: Dag 4

Flagstaff - San Diego

Het laatste stuk vandaag. We zijn gisteren in het noorden van Arizona geeindigd in Flagstaff. Slechts een kleine twee uur ten zuiden van de Grand Canyon. Hij ligt dus precies in de verkeerde richting. We zijn allebei al een keer bij de Grand Canyon geweest, dus de behoefte om 5 uur aan onze route van vandaag toe te voegen, is klein. Na een flinke omelet te verorberen bij Brandy's stappen we in de auto richting het zuiden. We rijden richting Sedona en zien in de verte al de gigantische rode rotsblokken voor ons opdoemen. Sedona is een piepklein, maar gezellig dorpje dat midden tussenin enorme rotsformaties ligt. Het is daarmee erg toeristisch maar wel heel bijzonder en leuk om doorheen te lopen. Het is ons aangeraden door Vivian's oude baas en ik ben er blij mee. Sedona is zeker een aanrader voor wie zich ooit in de buurt van Arizona bevindt.

We zijn echter te enthousiast om naar San Diego te rijden. Dat laatste stukje! Een nieuwe woning vinden! Een nieuw leven opbouwen! Tijdens deze trip hebben we weer het bijzondere landschap van Amerika kunnen ontdekken. Het landschap kan ieder half uur veranderen. Van vlakke prairies tot bergen. Van rode gesteentes tot doffe woestijn. De gebieden met enorme bergen zijn in mijn optiek het mooiste. We vragen onszelf af of we in zo'n gebieden zouden kunnen leven. Tussen de bergen leven lijkt ideaal om tot rust te komen of om van de natuur te genieten. Ik denk dat we ons er (in ieder geval in deze fase van ons level) na een maand of twee kapot zouden vervelen. Ik denk dat er ook een reden is waarom de oost- en westkust van Amerika het dichtstbevolkt zijn. In het midden is er gewoon niet zo heel veel.  

Via Phoenix rijden we over de I-8 richting het westen en zien eindelijk het bordje 'San Diego' staan. Ons nieuwe thuis. We rijden een stukje vlak langs de Mexicaanse grens en zien de enorme hekwerken, die de Verenigde Staten van Mexico scheiden. We zien heliktopers overvliegen en 'Border Patrol' trucks. Verder is dit deel van de route bijzonder saai. Woestijn links en rechts en alleen een weg die rechtdoor gaat. 

Tegen een uur of zeven bereiken we dan eindelijk de eindbestemming van onze trip. Voor de eerste drie nachten hebben we een hotel geboekt. Vanuit daar gaan we de komende dagen zoveel mogelijk huizen/apparatementen bezichtigen. Hopen maar dat we snel iets vinden. Maandag zit mijn 'vakantie' er weer op en mag ik weer aan de slag. 

Hoewel we weten dat het anders is, voelt deze trip nog steeds als een roadtrip, waarbij we toevallig de auto vol hebben liggen met inboedel. We hebben geen plek meer om naar terug te gaan en nog geen plek om naar toe te gaan. San Diego: we zijn thuis...?