Prinsheerlijk worden we wakker in het Hilton. We hebben goed uitgeslapen voor het laatste stukje. We eten snel een boterhammetje, springen in het zwembad en checken om 12.10 uit. We hebben geen haast vandaag.
Aan de boardwalk van Santa Cruz blijkt het een groot pretpark. Achtbanen, een grote gamehal, en andere vormen van entertainment liggen aan het strand. Ook wij kunnen het niet laten om een potje "down the clown" (ballen gooien) mee te doen.
Vervolgens gaan we naar Hidden Peak Teahouse. Het is een plek waar men de thee nogal serieus neemt. Je komt binnen en wordt begroet door een serveerder die al helemaal "zen" is. Je wordt verzocht je telefoon uit te zetten en niet te gebruiken in deze "digital free zone". Nadat we thee besteld hebben komt onze serveerster bij ons zitten om te laten zien hoe de thee het beste geserveerd kan worden. Hierbij wordt het een aantal keer overgeschonken (waarbij geregeld een beetje over een het kopje van een klein kaal mannenbeeldje geschonken wordt, dat is traditie, zo zouden de theemeesters het gewild hebben), om vervolgens in een minikopje genuttigd te worden. Ik kijk om me heen en zie gewone mensen, die gewoon samen een kopje thee drinken en praten met elkaar. Nergens is een telefoon te bekennen. In de hoek nuttigt de theemeester zelf nog een kopje, terwijl hij 's werelds grootste problemen overdenkt. Ik voel me erg ongemakkelijk in deze setting.
Begrijp me niet verkeerd: het feit dat telefoons verboden zijn, is een beetje onwennig, maar juich ik van harte toe. In een tijd waarbij iedereen aan zijn telefoon gekluisterd zit, straalt een gebrek aan telefoons onmiddelijk een enorme rust uit. Maar het feit dat er zo interessant gedaan wordt over die thee en dat iedereen er zo vroom bijzit, geeft mij het gevoel dat ik aapjes aan het kijken ben, die veel "zenner" zijn dan ik. Vivian wordt er wel heel zen van en vindt dat ik me niet zo aan moet stellen.
Dan gaan we eindelijk aan het laatste stuk van deze trip beginnen. Op naar San Francisco!
We verblijven deze maand in een AirBnB. We huren een gemeubileerde benedenwoning van Kevin en Kenneth in de wijk Twin Peaks. Twin Peaks ligt erg hoog wat een schitterend uitzicht over de stad geeft.
Nadat we het adres gevonden hebben begint de parkeeruitdaging. De wegen zijn enorm stijl, wat constant een extreme hellingproeftest oplevert. 3, 2 ,1, rem los en gas!
We worden uiterst vriendelijk ontvangen en beginnen onze auto uit te laden. Slechts 14 keer op en neer de berg af. We hebben toch best wat spullen! Op aanraden van Kevin lopen we naar de wijk Castro om daar bij een Hecho, een fancy Mexicaan wat te eten.
So far, so good! We hebben een mooi en redelijk groot appartement in een goede buurt. Het internet, dat een belangrijke factor speelt in het "vanuit huis" werken speelt, valt niet tegen en we zijn al uitgenodigd voor morgen voor een festival in de buurt. Het belooft een mooie maand te worden!
Comments
Marieke Verberne Ja Thijs!
Vivian Vinck Ja Thijs!
Thijs Verberne Goh, nog steeds 3 tegen 1..