Bier bij de kapper en Mardi Gras perikelen

Deze week ben ik voor het eerst naar de kapper gegaan, een ervaring op zich. Fietsend door de 36 graden kwam ik vrij bezweet binnengestapt in deze herensalon op Magazine Street. Met een brede lach, een loeiende airco en saxofoon muziek werd ik ontvangen. "Have a seat. Would you like a whiskey or do you care more for a beer?" Een kapper naar mijn hart! Ik ging zitten in een draaistoel waar goed gebruik van gemaakt werd. Waar ik in Nederland gewend ben voor een spiegel gezet te worden en de kapper/kapster rondjes om me heen loopt, bleef de kapper hier lekker op zijn plek staan. En ik maar draaien. The big Easy. Het begon goed: hij scheerde (zonder dat ik het kon zien dus) bijna mijn hele zijkant kaal, draaide me naar de spiegel met een opmerking "Is this short enough for you?" Mm, tja, dan moet de andere kant ook maar zo. Haha. Ach kappers, ze doen maar hun ding en later maak ik er toch eigenwijs mijn eigen coupe van.

Vorige week zijn we op dinsdagavond met een aantal mensen naar Frenchmen Street gegaan. Heerlijk! Kies de tent maar uit, want je hebt overal live muziek. In een aantal gelegenheden worden bezoekers gestimuleerd om mee te komen doen op het podium. "Kun je een instrument bespelen? Kom dan maar lekker mee jammen!" Wie weet neemt Vivian over een paar maanden de ukulele rol over!

Ik heb er nu een volledige maand op zitten bij Exact en het is nu al duidelijk dat het een goede stap is in mijn ontwikkeling. Ik word voor de implementatie van een aantal producten ingezet die redelijk nieuw zijn voor me. Dat betekent veel leren en veel uren maken. Het komt dan ook geregeld voor dat ik door de week 's avonds ook nog een paar uurtjes moet bijklussen. Op zich vind ik dat niet erg en gelukkig is Vivian hier ook heel begripvol in. Ik wil zo graag succesvol zijn hier! Het harde werken loont wel, want in mijn eerste maand was ik 'the most billable consultant' van de hele club! 

Een collega van me, Glenn, woont ook in New Orleans. Al zijn gehele leven. Hij werkt in de verkoop, en is veel op pad, dus ik had hem nog niet gezien. Hij vroeg me of we deze week ergens een hapje wilden gaan eten. Altijd een goed idee, dus vrijdag gingen we op pad. Hij had nog een aantal vrienden meegenomen en na de Mexicaan gingen we naar Bourbon Street. Tijd voor feest! Het waren stuk voor stuk zo'n leuke mensen! Iedereen had wel ergens een schroefje los zitten, maar ik heb me kapot gelachen! "Do you like loud people? We are loud!"  Bewapend met grote zakken met kralenkettingen  bestormden we het balkon.

Glenn vertelde me al dat het uitzicht vanaf het balkon op Bourbon Street je perspectief op de stad zou veranderen. Het is een leuk spel. Je hengelt wat met een kralenketting en de mensen beneden, die uiteraard nog nooit zo'n mooie kralenketting gezien hebben, moeten iets doen om hem te verdienen. En dan begint de onderhandeling. Flink beïnvloed door de alcohol komt het meestal op hetzelfde neer.. Ik dacht dat dit alleen met Mardi Gras zo werkte, maar schijnbaar is het ieder weekend raak. Bourbon Street heeft toch een vreemde invloed op mensen. Op de een of andere manier moet je los gaan als je hier op stap bent in deze straat.

Ik heb zin in aankomende woensdag. Dan is het namelijk 'The Fourth of July', de dag dat Amerika haar onafhankelijkheid viert. Dat belooft ook een mooi feestje te worden!