Tieske's Adventures

Dit jaar is het anders. In 2012 was ik ongeveer 70% van mijn tijd thuis aan het werk, maar dit jaar ben ik 60% van de tijd op pad. Een weekje Boston hier, een weekend in Columbus daar. Deze week ben ik in Toronto in Canada en over twee weken ga ik wederom naar Boston gevolgd door een paar dagen in Springfield in Oregon. Het klinkt allemaal gaaf en spannend, maar een vliegtuig is niet meer dan een treinreis geworden en een hotel is ook maar een hotel. Als je een aantal weken achter elkaar weg bent breekt het vele reizen je wel op en ben je gewoon het liefste thuis voor een zelfgemaakt bordje lasagne en een bekend bed. Zeker aangezien we begin deze maand verhuisd zijn naar een andere appartement en ik nog geen drie dagen achter elkaar thuis ben geweest.  Maar goed, Toronto dus. De vorige keer dat ik naar Canada vloog voor een klant in Calgary werd er nogal moeilijk gedaan bij de douane. Consultants vanuit buiten Canada die Canadese bedrijven komen adviseren zijn niet ...

Deze week ben ik in Harrisburg in de staat Pennsylvania om een klant te helpen met een software migratie. Op het moment dat je ingepland wordt gaat men ervan uit dat je ongeveer 8 uur per dag werkt maar eigenlijk komt het er gewoon op neer dat je dagen van 10-12 uur maakt. En dat is niet erg. Het alternatief is in de hotelkamer zitten en ik moet eerlijk bekennen dat ik nog in geen enkele hotelkamer de televisie aangehad heb. Er zijn altijd wel dingen die ik af kan maken of er is altijd wel extra werk te vinden tijdens de avonduren. Of ik het leuk vind om te reizen naar klanten hangt een beetje van de timing af. Ik heb gelukkig maar een maand gehad afgelopen jaar waarbij ik bijna de hele maand weg was, maar in het algemeen wisselt thuis werken en reizen elkaar goed af. Dan blijft het ook leuk want oog in oog met de gebruikers van onze software levert toch de meest interessante, leerzame en productieve tijd op. De laatste tijd ben ik geregeld in de 'New England' area te vin...

Een van de aspecten waar je als consultant op afgerekend of beloond wordt is in hoeverre je declarabel bent. Vanuit Exact is er een programma genaamd de 'Presidents Club' waar consultants in Amerika aan voldoen indien ze gemiddeld meer dan 85% van hun tijd declarabel zijn. Met mijn 86% ("zesjes cultuur" zullen we maar denken) in 2012 scoor ik net genoeg om in aanmerking te komen voor dit programma. Opeens komen e-mails binnen met uitnodigingen voor Vivian en mij voor een 5 daagse reis naar Cancun in Mexico!! Na eerst naar het noorden te vliegen via Charlotte (hoezo New Orleans International Airport) komen we na ongeveer 6 uur reizen in Cancun aan. Al snel blijkt dat het deze dagen aan niets te wensen over zal blijven want de shuttle bus staat al klaar om ons naar het ME hotel te brengen. De eerste blikken vanuit en rondom het hotel zijn fenomenaal. Als we na onze verkenning terug komen blijken onze dekens opengeslagen met snoepjes e...

Het jaarlijkse hoogtepunt van feestend New Orleans is zonder twijfel Mardi Gras. Van over de hele wereld komen mensen de stad bezoeken om deze versie van Carnaval te vieren. Hotelkamers zijn amper te verkrijgen en overal waar je kijkt zie je de groene, gouden en paarse kleuren. Mardi Gras duurt normaal gesproken twee weken achter elkaar en eindigt op Fat Tuesday, 40 dagen voor pasen. Echter niet dit jaar. Aankomend weekend is het Superbowl weekend, het weekend waarin de finale van het American Football  seizoen gespeeld wordt. En laat dat dit jaar nu ook in New Orleans plaatsvinden. Om de drukte een beetje te verspreiden zijn de twee weken van Mardi Gras uit elkaar gehaald om er tussenin Superbowl weekend te vieren. Kortom, drie weken feest.  Via mijn werk had ik een leuke bonus verdiend: een weekje naar Cancun in Mexico met een aantal collega's en de aanhang! Laat dat weekje nu net plaatsvinden tijdens de laatste (en echte) week van Mardi Gras (#$#@$^*!!) . Nou goed, ...

Op een koude donderdagochtend landt mijn vliegtuig op Schiphol. Na een reis van ongeveer 15 uur ben ik weer thuis. Of toch niet? Blije gezichten wachten me op en het voelt heerlijk om mijn vrienden weer te kunnen knuffelen.  Ik besluit een lekker getapt biertje te nemen (voor mijn gevoel is het immers pas één uur 's nachts) en een croissantje van de Albert Heijn. Dan kan ik die alvast van mijn lijstje afstrepen. We stappen in de auto en heel even is het wennen aan 100% NL en aan de blauwe verkeersborden. Maar voordat ik het weet kijk ik alweer op de flitssite om te voorkomen dat we tegen een boete aanlopen.  Ondanks vreemde blikken van mijn vrienden wil ik die eerste avond het allerliefste een frietje waterfiets eten. Waarom ik na zeven maanden afwezigheid het liefste een verstopte frikandel speciaal ontdek weet ik niet, maar hij was lekker! 's Avonds de stad in en natuurlijk is de bestemming Malle Babbe. De kroeg die me tijdens mijn studententijd en ook daarna zov...