Na de vorige nacht in de auto geslapen te hebben, was afgelopen nacht een verademing. Lekker groot bed en goed geslapen. We kregen vervolgens een ontbijt waar je u tegen zegt. Koffie en cornflakes. Nou ja, twee van die bakjes en we konden de auto weer in. Op weg naar Amarillo!
De meeste Amerikaanse dorpjes die we tot nu toe tegen zijn gekomen bestaan uit een ‘main street’ met een paar zijstraatjes, een paar supermarkten, een Pizzahut, een Wendy’s en als je geluk hebt een Starbucks. Amarillo bleek tot onze teleurstelling slechts een grotere versie van dit geheel.
Gelukkig bleek op 18 mijl van Amarillo de Paulo Duro Canyon te liggen, de tweede grootste Canyon van Amerika. Hier hebben we een tijdje doorheen gereden en geluncht. De uitzichten waren echt prachtig!
Vervolgens zijn we verder gereden naar de Cadillac Ranch, ook enkele mijlen buiten Amarillo. Dit zijn een tiental Cadillac’s die met hun neus in de grond zijn gegraven. Het komt voor in enkele films en liedjes en is vrij bekend. Ze staan midden in een weiland en je kunt er gewoon naartoe lopen en zelfs met spuitbussen teksten op spuiten. Dit krijg je dan als gevolg:
Na zelf dus ook wat gekliederd te hebben was het weer tijd om verder te gaan. We hebben onze plannen enigszins omgegooid. We zouden eerst de Route 66 volgen tot aan Las Vegas, maar toen bleek dat we dan net onder de Rocky Mountains zouden rijden, besloten we ook door Colorado en Utah te rijden waardoor we tijdens onze reis nog mooiere dingen zouden kunnen zien. In plaats van naar Albuquerque te gaan, gingen we dus naar Santa Fé, New Mexico (dus dat was staat nummer 4). Het eerste gedeelte van Amarillo naar Santa Fé was nog wel over de Route 66. Tussen Vega en San Jon heb ik zelf nog een aantal mijlen illegaal over deze beroemde route gereden. (Aangezien ik onder de 25 jaar ben, koste het 25 dollar per dag extra als ik ook zou rijden. Daar hebben we niet voor gekozen, dus zijn we niet verzekerd als ik rij.)
Na mijn stuk is Arne weer verder gaan rijden en zijn Job en ik het bier van de vorige dag op gaan drinken in de auto. Ongelooflijk irritant voor Arne, maar ongelooflijk hilarisch voor ons was dat Arne om het half uur moest stoppen omdat Job en ik moesten plassen.
Uiteindelijk reden we de Rocky Mountains in waar er gewoon sneeuw ligt. Heel apart om van de stralende zon naar de mooie witte bergen te rijden. We hebben een motelkamer geregeld en zijn op tijd gaan slapen.
Comments