Dag 6: Dallas --> Forth Worth --> Clarendon

Gewekt door de ochtendzon begon deze dag op de parkeerplaats van de Wal*Mart. Even naar de WC om op te frissen en om te kleden en we konden aan het ontbijt.

We gingen vervolgens weer op pad naar het centrum van Dallas. Onze rollen tijdens deze trip waren inmiddels duidelijk verdeeld: Job was ‘the driver’, ik was nog steeds ‘the guide’, en Arne.. ‘the pretty boy’. In Amerika maakt het trouwens niets uit of je rechts of links inhaalt, gewoon wat het snelste is.

We zochten Elm Street op. Dit was de plek waar president John F. Kennedy in 1963 was neergeschoten. We waren er nog maar 100 meter van af, of een local boodt ons al een tour aan in ruil voor een kleine tip. Hij had zo’n heerlijk zuidelijk accent en wist veel interessante details van de moord op te rakelen. Hij liet de plek zien vanuit waar meneer Oswald het dan gedaan zou moeten hebben volgens de overheid, en de onwaarschijnlijkheden die in het verhaal zitten

Daarna liet hij nog andere plekken zien waar mogelijk andere schutters gesignaleerd zijn en waar onderzoeksteams bewijzen voor hadden gevonden. Het was een zeer interessante toer en we gaven hem dan ook een ruime tip.

Vervolgens wisten we niet zo goed wat te doen in Dallas dus zijn we naar het toeristeninformatiecentrum gegaan. Daar waren twee superaardige mensen aan het werk, die het oprecht leuk vonden dat mensen hun stad kwamen bezoeken. We voelden ons dan ook erg welkom. We zijn een eindje gaan wandelen langs mooie gebouwen en opmerkelijke beelden.

Wat vooral opviel aan Dallas is dat het er ongelooflijk schoon is. Je moet goed zoeken om überhaupt een sigaret op straat te kunnen vinden. Onderweg hebben we nog maar een koffie bij de Starbucks gehaald. Als je de kleinste wilt moet je voor de ‘tall-one’ kiezen. Daarnaast is het ook leuk om te zien waar Amerikanen zich voortdurend proberen te verbeteren. Op sommige auto’s staat een telefoonnummer met daaronder “How do I drive?”, ook bij de Starbucks kun je aangeven hoe hun service is. Na Dallas reden we verder naar Fort Worth, het tegenovergestelde eigenlijk van Dallas. Waar Dallas vooral gekenmerkt wordt door hoge, moderne gebouwen, is het in Fort Worth de ouderwetse western en country cultuur die de boventoon slaat. Het was leuk om te zien hoe de traditionele saloons en “smokey old poolrooms” in stand zijn gehouden.

Aangezien het dorpje nogal wat toeristische trekjes had besloten we maar weer in onze Dodge Charger te gaan zitten en verder richting het westen te gaan. Onderweg kregen we voor het eerst beelden te zien die je jezelf voorstelt wanneer je aan een roadtrip denkt:

Onderweg reden we door een aantal piepkleine dorpjes met voornamelijk alleen de dorpsstraat. Sommige hadden zelfs een ‘wine/beer/liquor drive-thru’. Uiteindelijk besloten we ongeveer 100 kilometers voor Amarillo te stoppen in Clarendon. We boekten een motelkamer en gingen op zoek naar wat eten en drinken. Toen we in de plaatselijke supermarkt waren bleek dat we in een ‘dry town’ waren beland (of all places). Vanwege het strenge religieuze karakter van het dorpje (1974 inwoners en 16 kerken, in een gebied dat ze de ‘bible belt’ noemen, ook dat nog!) had het stadsbestuur besloten dat het veiliger was voor de kinderen van het dorp als er geen alcohol verkocht werd. “We drink a lot of dr. Pepper over here..” We moesten dus even in de auto stappen om een dorpje verderop de biertjes voor de rest van de avond in te slaan. In combinatie met twee joekels van pizzahut producten en pokerchips hebben we de avond weer prima gevuld in onze prima motelkamer.