Dag 12: Baikalmeer. Angstvallende klim met prachtig resultaat!

Vannacht hebben we heerlijk geslapen! Het voelde echt als bij oma thuis! Ik denk dat de genuttigde biertjes en de gewenning aan de treinbedden overigens ook een rol speelden. Alsof dat nog niet genoeg was, werd ons een fantastisch ontbijt voorgeschoteld (inclusief warme pannenkoekjes met yoghurt en jam)! De dag kon niet beter beginnen. Een blikje Fanta zorgde voor 't verhelpen van de nadorst.

Vandaag zijn we naar Listvyanka gegaan, vlakbij het Baikalmeer. Dit enorme meer bevat 1/5 van al het zoete water in de wereld en is maar liefst 1600 meter diep. Leuk feitje: als het meer leeg zou zijn en alle rivieren van de wereld zouden op dit meer uitkomen, zou het ongeveer een jaar duren voordat het meer weer gevuld zou zijn.

In de bus werd ik voor ons vertrek bestolen van mijn fles bitter lemon door een zwerfster, met dat ik even naar voren was gelopen. Toen zij naar buiten ging, vond ik de fles terug onder haar stoel. Ik zette hem op een andere stoel en nadat ze weer op d'r plek zat was de dorstlesser binnen een halve minuut weer in haar bezit. Je moet jezelf een beetje bezighouden. Haar enorme stank en mijn gebrek aan Russisch weerhield me de discussie aan te gaan. Voor slechts 2,50€ de neus, hebben we de rit van een uur mogen maken.

Eenmaal aangekomen begonnen we aan een strandwandeling langs de kliffen naast het meer. Na een eind gelopen te hebben ontstond het briljante idee om de klif van boven te bekijken. Dat betekende wel klauteren op een 60% hellingshoek, over naar beneden kletterende stenen en beperkte steunpunten. Met angst (vanwege een slechte ervaring in de Ardennen als kind) maar net wat meer lef in het hart, begonnen we aan de klim.

Blij met mijn bergschoenen, nog blijer met het feit dat we veilig boven waren na deze spannende tocht, en nog blijer met het uitzicht, zochten we een mooi plek op om te gaan picknicken. Liefde is.. Welgeteld één snicker hadden we te verdelen. En dus na een hap en een dansje gingen we weer verder.

Toen we weer in het dorpje aankwamen, namen we een lekkere gerookte vis, die uiteraard diezelfde ochtend nog gevangen was.

Na nog een drankje gedaan te hebben (hoezo kosten twee drankjes 1€ en een magneetje 3.50€?!) hebben we weer de bus terug genomen naar иркутск (Irkoetsk, we beginnen patronen te ontdekken!). De buschauffeur maakte er een sport van om bij iedere naderende kuil of hobbel extra gas te geven, wat de rit een ware attractie maakte. Mijn buik is het niet met me eens.

Wederom een dag die het verschil maakt! Morgenavond stappen we weer in de trein voor het tweede land van onze trip: Mongolië!